Czarny, czyli (nie) najtrudniejszy - Kilka słów o oznaczeniach szlaków w górach.

Nieważne czy jesteście tylko "niedzielnymi turystami" czy góry stają się Waszą pasją i właśnie zaczynacie z nimi swoją przygodę. Musicie wiedzieć czym są oznaczenia szlaków i o czym informują. Gwarantujemy, że ich znajomość może Wam się bardzo przydać!

Na samym wstępie, zanim zaczniemy wyjaśniać Wam poszczególne oznaczenia, musimy napisać coś niezwykle ważnego. Większość osób niezwykle błędnie odczytuje szlaki, myśląc, że kolor oznacza... poziom jego trudności. I tak dla wielu zielony to szlak prosty, czerwony średni, a czarny to wyprawa po śmierć dla szaleńców. TO JEDEN, WIELKI MIT.

Jeśli do tej pory tak myśleliście to koniecznie przeczytajcie ten tekst i pozwólcie nam wyprowadzić się z błędu!

Ścieżki spacerowe

Przede wszystkim i najczęściej znajdziecie je w okolicach większych miejscowości, uzdrowisk itp. To co je cechuje to między innymi długość - zazwyczaj nie są dłuższe niż 5 kilometrów. Ich oznakowanie ma formę kwadratu, który podzielony jest na dwa trójkąty - górny jest biały, a lewy w kolorze ścieżki. Znak zmiany kierunku przebiegu ścieżki spacerowej to znak podstawowy z białym trójkątem w zależności od strony zakrętu.

Szlaki piesze

Na szlakach pieszych – które oczywiście znajdziecie przede wszystkim w górach (ale nie tylko) znak podstawowy to trzy poziome kreski – środkowa kreska jest w kolorze opisujący szlak, a kreska górna i dolna są w kontrastowej, białej barwie.
Znak początku lub końca szlaku to po prostu białe kółko, w którym jest mniejsze – w kolorze szlaku. Oznaczenia skrętu są zawsze zlokalizowane przed skrętem, a strzałka malowana jest za miejscem zmiany kierunku szlaku. Biały wykrzyknik służy zwróceniu większej uwagi turysty i oznacza niespodziewaną zmianę kierunku przebiegu szlaku.

Podczas pieszych wędrówek na Waszej drodze możecie także napotkać na tzw. „kombinacje szlaków”, które oznaczają ni mniej, ni więcej, jak to że poszczególne trasy się krzyżują lub prowadzone są równolegle. Dodatkowo na trasach znajdziecie znaki odbiegające wyglądem od znaków podstawowych i są to „bonusowe” oznaczenia, które pomogą Wam dotrzeć do punktów widokowych (biały trójkąt z kolorem w środku) czy obiektów noclegowych (strzałka w białym prostokącie). Spragnieni powinni natomiast szukać białego półkola z mniejszym, kolorowym w środku – zaprowadzi on Was do źródła wody (przydatne zwłaszcza w spacerach z czworonogami (pisaliśmy o wycieczkach tutaj).

Jakie mamy oznaczenia?

Najważniejsze w zrozumieniu i czytaniu znaków określających szlaki jest poznanie kolorów oraz ich znaczeń. Powtórzymy: kolory nie równają się stopniom trudności danego szlaku. Wyróżniamy pięć kolorów:

Czerwony – szlak główny, najciekawszy pod kątem krajobrazów i przyrody
Niebieski – trasa dalekobieżna
Zielony – krótki, najkrótsza droga do charakterystycznych miejsc regionu
Żółty – krótki szlak łącznikowy
Czarny – krótka droga dojściowa

Znaki umieszczane są nie rzadziej, niż co 200 metrów od siebie tak aby nikt nie zboczył z trasy. Oznaczanie szlaków znajdziecie nie tylko na tabliczkach, ale także namalowane na kamieniach, drzewach czy kierunkowskazach – wszędzie tam, gdzie mogą być dobrze widoczne i przydatne dla wędrowcy.

Jeżeli wybieracie szlak na kolejną wędrówkę, nie oceniajcie jego trudności na podstawie koloru! Jeżeli zależy Wam na poznaniu trudności danego szlaku odwiedźcie takie witryny jak Tatry Info, Mapa Turystycznaczy Twoje Bieszczady , na których możecie nie tylko zaplanować trasę, ale także przeczytać i poznać trudność szlaku.

Więcej o szlakach i ich oznaczeniach przeczytacie na blogu: http://www.okiemmiszy.pl/2016/06/oznakowanie-szlakow-turystycznych-polska